شناسایی وارزیابی کمّی کارایی برخی از میکروارگانیسم های مزوفیل در بیولیچینگ پیریت با استفاده از روش q-pcr

دامنه کاربرد فرآیند بیولیچینگ برای استخراج فلزات از منابع معدنـی بویژه کـانی های سولفیدی گسترده می باشد. بهینه سازی گونه های میکروبی اکسیدکننده کانی، به تکنیک هایی جهت مشاهده و آشکار سازی سریعِ میزان فراوانی یک نوع باکتری خاص از گونه های میکروبی نیاز دارد. تکنیکهای کشت دشوار هستند و برای به دست آوردن تعداد سلولهای مورد نیاز چنـدین روز لازم اسـت. اما اخیراً در هیدرومتالـورژی از روشـهایی مانند fish و q-pcr برای شناسایی و تعیین کمّی میکروارگانیسم های خاصی در محیط اسیدی معادن استفاده شده است که نتایج را در یک روز فراهم می کنند. هدف اصلی این پژوهش بررسی توانـایی روشهای مولکولی اسیدنـوکلئیکی pcr ، q-pcr و دامنه کاربرد آنها برای ارزیابی کارائی باکتریها در فرآیند بیولیچینگ کانی های سولفیدی می باشد. در این راستا، نخست شناسایی سه میکروارگانیسم مورد بررسی، به روش pcr انجام شد. سپس یک روش شستشوی مناسب برای جداکردن باکتریها از سطح نمونه جامد انتخاب شد که نتایج موفقیت آمیزی درپی داشت. از این روش برای شناسایی باکتری های شسته شده از سطح پیریت استفاده شد. پس از آن ارزیابی کمّی quantitative real-time pcr برروی باکتریهای موجود در محیط کشت انجام گردید. نهایتاً آزمایشهای بیولیچینگ و ارزیابی کمّی باکتری های شسته شده از سطح پیریت با موفقیت انجام شد. نتایج نشان دادند که در محلول های مخلوط، تیوباسیلوس ها گونه غالب بودند. همچنین با مقایسه رقابت تیوباسیلوس ها و گونه لپتوسپریلیوم فرواکسیدانس این نتیجه حاصل شد که تیوباسیلوس فرواکسیدانس نسبت به تیوباسیلوس تیواکسیدانس تمایل بیشتری برای اتصال به سطح کانه پیریت دارد.